Wszystko o czcionce
Dodawanie komentarzy
Aby nie zapomnieć co chciało się osiągnąć podczas tworzenia dokumentu, wykorzystując takie, a nie inne znaczniki, stosuje się komentarze opisujące znaczenie znaczników zastosowanych w danym miejscu. Komentarze pomagają zrozumieć tekst źródłowy, natomiast nie są wyświetlane przez przeglądarkę w treści właściwej dokumentu.
Poniżej przedstawiony
jest kod źródłowy przykładowego dokumentu - należy zwrócić uwagę na
sposób umieszczania w dokumencie komentarzy wewnątrz tekstu
źródłowego (tekst pisany kolorem czerwonym nie jest częścią kodu
źródłowego).
Znaczniki fizyczne i logiczne czcionkiZnaczniki fizyczne - atrybutyZnaczniki fizyczne działają w podobny sposób jak atrybuty czcionek w edytorze tekstów. Kolory czcionki Dowolnemu fragmentowi tekstu można nadać kolor, obejmując go znacznikami koloru. Poniżej przedstawiamy listę 16 podstawowych barw stosowanych w dokumentach internetowych - są one widoczne w przeglądarkach Netscape Navigator i Microsoft Internet Explorer. Naturalnie możemy w dowolny sposób kombinować barwy z atrybutami i stylami. Składnia: <FONT COLOR="nazwa_koloru"> </FONT> tekst próbny - black tekst próbny - olive tekst próbny - teal tekst próbny - red tekst próbny - blue tekst próbny - maroon tekst próbny - navy tekst próbny - gray tekst próbny - lime tekst próbny - fuchsia tekst próbny - white tekst próbny - green tekst próbny - purple tekst próbny - silver(Tutaj jest kolor silver, ale nie widać go ze względu na kolor tła) tekst próbny - yellow tekst próbny - aqua Wielkość czcionki Czcionka może mieć wielkość zależną od osoby redagującej dokument HTML. Wystarczy objąć fragment tekstu parą znaczników <FONT SIZE="xx"> </FONT>. Na przykład: To jest tekst normalny To jest tekst nieco większy. To jest tekst nieco mniejszy. I znów tekst normalny. A teraz całkiem już spory. I całkiem malutki. Czcionka normalna ma przypisaną wartość 3 (nie mylić ze stopniem pisma). Pozostałe wartości są zawarte w przedziale od 1 do 7. Gdy redagujemy tekst, możemy w dowolnej chwili zmienić wielkość czcionki, przypisując jej wartość bezwzględną z przedziału 1-7, posługując się podanym wyżej parametrem. Możemy jednak także użyć innego parametru, który zwiększa lub zmniejsza wielkość czcionki o zadaną wartość. <FONT SIZE="+x"> </FONT> Na przykład: To jest tekst normalny, który teraz powiększamy o 1, a następnie zmniejszamy o 1, po czym powracamy do standardowej wielkości. Zmiana kroju czcionki Jeszcze jedną możliwość urozmaicenia dokumentu daje polecenie <FONT FACE="nazwa_kroju"> </FONT>. Pozwala ono zmienić krój czcionki dla danego dokumentu. Na przykład: To jest tekst, który zapewne widzisz jako Times. A teraz zmieniamy go na moment na Arial, przechodzimy do kroju courier, aby powrócić do Times. Możemy nawet podać listę krojów, oddzielonych przecinkami, dzięki czemu w przeglądarce odbiorcy zostanie zastosowany jeden z nich (na dobrą sprawę nie wiemy, jakimi dysponuje, więc należy być ostrożnym). Szczególnie warto polecać w takich sytuacjach stosowanie ciągu w rodzaju <FONT FACE="Arial CE", Arial, Helvetica>, gdyż zabezpieczymy się w ten sposób przed ryzykiem niepoprawnego wyświetlania polskich znaków w Windows 3.1. Uwaga: polecenie FONT FACE nie jest zalecanym poleceniem HTML i sugeruje się rezygnowanie z niego na rzecz stylów. <!--tekst tu zawarty nie jest może wyszukany, ale szukajmy sensu w zastosowaniu znaczników, a nie w treści komentarza--> <!-- jest znakiem rozpoczynającym komentarz, a --> jest znakiem kończącym tenże komentarz Animacja MARQEE
<marquee>Tu wpisz tekst</marquee> Wewnątrz znacznika
<marquee behavior="typ">Tu wpisz tekst</marquee>
gdzie jako "typ" należy wpisać:
<marquee direction="kierunek">Tu wpisz tekst</marquee>
gdzie jako "kierunek" należy wpisać:
<marquee bgcolor="kolor">Tu wpisz tekst</marquee>
gdzie "kolor" oznacza definicję koloru
zobacz kolory
<marquee width="x" height="y">Tu wpisz tekst</marquee>lub <marquee width="x%" height="y%">Tu wpisz tekst</marquee> gdzie "x" oznacza szerokość w pikselach, a "y"
wysokość (również w pikselach).
Natomiast "x%" oznacza szerokość w procentach ekranu, a "y" wysokość (również w procentach). <marquee hspace="x" vspace="y">Tu wpisz tekst</marquee> gdzie "x" oznacza poziomą odległość w pikselach, a "y"
pionową odległość (również w pikselach).
<marquee loop="n">Tu wpisz tekst</marquee> gdzie "n" oznacza ilość powtórzeń.
O określonej szybkości przesuwania się tekstu: <marquee scrollamount="n">Tu wpisz tekst</marquee>lub <marquee scrolldelay="ms">Tu wpisz tekst</marquee>lub gdzie jako "n" należy podać szybkość przesuwania w
pikselach.
Natomiast jako "ms" należy podać szybkość przesuwania w milisekundach (1 milisekunda = 0.001 sekundy, 1000 milisekund = 1 sekunda). Atrybut Czcionka pogrubiona <B> </B> Przykład: To jest czcionka pogrubiona (bold) Czcionka pochylona <I> </I> Przykład: To jest czcionka pochylona (italic) Czcionka migająca <BLINK> </BLINK> Przykład: - jest to rozszerzenie Netscape'a, nie znajdujące się w specyfikacji HTML 4. Czcionka podkreślona <U> </U> Przykład: To jest czcionka podkreślona (underline) Czcionka o stałej szerokości znaku <TT> </TT> Przykład: To jest czcionka monotypiczna, o stałej szerokości znaku (fixed width = teletype) Czcionka przekreślona <STRIKE> </STRIKE> Przykład:
Alternatywnie jest używane równoważne polecenie <S></S>:. Oba polecenia istnieją w specyfikacji HTML 4 i są w dalszym ciągu interpretowane przez przeglądarki, ale autorzy specyfikacji zalecają ich stopniowe zastępowanie przez nowsze konstrukcje języka. Superskrypt (indeks górny) <SUP> </SUP> Przykład: Czcionka z superskryptem Subskrypt (indeks dolny) <SUB> </SUB> Przykład: Czcionka z subskryptem Duża czcionka (+1 punkt) <BIG> </BIG> Przykład: Duża czcionka Mała czcionka (-1 punkt) <SMALL> </SMALL> Przykład: Mała czcionka Znaczniki logiczne - styleZnaczniki logiczne odnoszą się do konkretnych zastosowań, ale efekt ich działania jest analogiczny jak w przypadku znaczników fizycznych. Czcionka pogrubiona, pochylona lub monotypiczna są domyślnie przypisane do wybranego stylu Cytat blokowy <CITE> </CITE> Przykład: To jest cytat (citation) Definicja <DFN> </DFN> <DFN>, czyli Defining Instance, jest poleceniem stosowanym do wyróżniania jakiegoś bloku tekstu, np. pojawiającego się po raz pierwszy w danym tekście terminu. Przeglądarka interpretuje DFN jako kursywę (IE4) lub nie wyróżnia czcionki (NC4). Na przykład: Internet Explorer 5 to najnowsza przeglądarka firmy Microsoft. Element wstawiony Gdy chcemy wyraźnie podkreślić jakąś nowość, możemy się posłużyć poleceniem INS. <ins>To jest nowe opracowanie tematu.</ins> To jest nowe opracowanie tematuPolecenie jest interpretowane przez IE4 i 5. Skrót i akronim Nowymi poleceniami HTML 4 są skrót i akronim. Oba polecenia sygnalizują obecność skrótów (np. dyr., prof.) i akronimów (np. WWW, AWS) i będą mogły być wykorzystywane w trakcie syntezy dźwięku przez odpowiednie oprogramowanie, systemy wyszukiwawcze, korektory poprawności ortograficznej czy systemy automatycznego tłumaczenia. Atrybut języka precyzuje język dla poprawnego działania tych systemów. <ABBR lang="pl">Prof.</ABBR> <ACRONYM lang="en">WWW</ACRONYM> Czcionka mocno wyróżniona <STRONG> </STRONG> Przykład: To jest czcionka mocno wyróżniona (strong) Czcionka wyróżniona (emfaza) <EM> </EM> Przykład: To jest czcionka wyróżniona (emphasis) Kod (tekst programu) <CODE> </CODE> Przykład: To jest kod (code) Czcionka wprowadzana z klawiatury <KBD> </KBD> Przykład: Czcionka z klawiatury Przykład <SAMP> </SAMP> Przykład: Przykład (sample) Zmienna (słowo kluczowe języka) <VAR> </VAR> Przykład: Zmienna (variable) </body> </html> |
Niżej możesz poeksperymentować.
W oknie edytora możesz wprowadzić zmiany w tekście kodu HTML, a po naciśnięciu przycisku "Pokaż HTML" zobaczysz efekt działania zmodyfikowanego kodu.